Ёсць такія гарады, з якіх ты яшчэ не ўехаў, а табе ўжо вельмі хочацца вярнуцца. Гэтае дзіўнае адчуванне ўзнікае, напэўна, ад недахопу часу на ўсе гарадскія прыгажосці. Менавіта такая любоў у нас атрымалася са Львовам. Калі я марыла пра Львоў, у маёй галаве ўсплывалі дзьве асацыяцаі - кава і шакалад. Такія асацыяцыі былі нездарма, але паездка ва Львоў атрымалася нашмат цікавейшай, чым чакалася.

Гэты невялічкі расповед - частка апавяданняў пра наша надзвычайнае падарожжа ў Грэцыю, а менавіта на востраў Крыт. Гэтым годам нам вельмі хацелася пазнаёміцца з Грэцыяй, а наконт Крыту - сумнёваў не было, гэта рашэнне атрымалася неяк само сабой. Квіткі на самалёт былі замоўлены, была замоўлена машына для падарожжаў па востраве, а мы з нецярпеннем чакалі сярэдзіны верасня, каб ізноў хоць на трошкі часу вярнуцца ў лета.